Bundan daha güzeli ise muzayede salonunda ise teklif verenlerin nick'leri görünüyordu.Çok kısa olunca, bir çekişme yaşanıyordu ki akıllara zarar idi.ittifak içinde bir canlılık yaşanıyordu ki of of..

Henüz muzayede kısada iken korumalar alınıp, öyle giriliyordu tekliflere.
Bazıları da vardı ki onlar da kasalık bütün teklifleri geçiyordu.
Adilik mi? ihtiyaç mı? Hainlik mi? Bunun yorumunu size bırakıyorum fakat bir isim var ki, okuyanlar kimden bahsettiğimi az çok tahmin ederler eminim. Farklı bir ülkede, geceleyin hatırlarım da bütün nazarlık ve yüzük tekliflerinin hepsini geçmiş bulunarak, ertesi gün uyandığında oyuna baktığı ve yüzünün aldığı hali inanın merak ediyorum hala..


Bu oyunun benim açımdan en güzel tarafı ise, oyun aleminde "sanal aile" ortamında bulduğum o sıcaklık idi.
Abi, abla, kardeş hatta ve hatta babalar bile oynuyor ve onlarla muhabbet etmek, hepsinin birbirinden daha değerli olduğunun kanıtıdır. Evet, doğru okudunuz. Beni bu oyundaki en çok hoşuma giden yeri "muhabbet" etmektir.. Malesef, çoğu kişi bu konunun dışında olup, sadece bu oyunu "oyun" olarak oynadıkları için üzülüyorum açıkçası..

Ama, 2009 ağustos'ta bu oyuna başlayıp, üniversitede iken ne centurio kullanıyordum nede ondan bir-haber idim.. gece uyuyup, sabahleyin uyanıp kendime bir kahve yapıyor ve masa üstü bilgisayarımın karşısına geçip sigara eşliğinde ittifaktaki bütün yazıları gazete okurcasına okuyordum.Gülüyor ve eğlenceli vakit geçiriyordum..Ta ki derse gitme vaktim gelene kadar da oyunda takılıyordum.

Sefere çıktığımda da, her limanda bir yerden bağlantı bulup oyuna sırf laflaşmak için girdiğim zamanlar bile çok olmuştur.Hal hatır sormak bile yeterli idi.Yaşadığımın göstergesi de denebilir.

İnanırmısınız, bunları hala çok özlüyorum.. Fakat gerekse oyunu çözmüş olmam, gerekse öğrettiklerimden aldığım darbeler bu oyundan bir nebze soğuttu fakat bir okadar da dostum abim kardeşim olduğu için de bu oyuna bağlayanlar da devam ettirenler de onlardır.

Eskilere ait birkaç fotoğraf karesi aradım fakat bulamadım.ileride bulursam eklerim.
Eh, bukadar hikaye yeterlidir herhalde.

Okuyanlara şimdiden teşekkür eder, saygılarımı sunarım.

Yazan: JanMacius